رئيس ليگ حقوقبشر ايتاليا، ازسفير آمريكا خواست نسبت به فاجعه اشرف نظارهگر نباشد
8:54:26 PM 1388/5/17
8:54:26 PM 1388/5/17
![]() رئيس ليگ حقوق بشر ايتاليا دكتر آلفردو آرپايا |
رئيس ليگ حقوقبشر ايتاليا آلفردو آرپايا در نامهيى سرگشاده به سفير آمريكا در ايتاليا نوشت:
خانم سفير اليزابت ال ديبل،
از وقوع حادثهاى كه در مرز ايران وعراق در حال اتفاق افتادن است بسيار متاسف و نگرانيم. شهر اشرف همانطور كه شما بهخوبى مىدانيد، شهرى كه سمبل مقاومت ايرانيان در برابر رژيم خونخوار ملاهاست (كه توسط احمدىنژاد ديوانه اداره مىشود)، هزاران نفر از پناهندگان مقاومت در مقابل ديكتاتورى و بنيادگرايى، چند روزى است بهدستور دولت عراق و توسط نيروهاى نظامى ان، مسلح به همه چيز، در معرض حمله و كشتن، ناپديد شدن، دستگير شدن و بدين ترتيب در معرض از بين بردن كامل هستند. تنها گناه آنها اين است كه در عراق هستند و در انتظار رفتن به ايران مىباشند تا بتوانند بهطور آزاد و سازمانيافته زندگى كنند.
جناب سفير،
بر اساس اخبارى كه از اين منطقه مىرسد، فاجعه اشرف درحالى اتفاق مىافتد كه ايالات متحده ناظر صحنه است. ايالات متحدهاى كه با خروج عجولانه از آن منطقه ريسك تكرار يك تراژدى را عملى مىسازد.
جناب سفير،
تمامى اين مسائل باعث انزجار ما و انزجار وجدانهاى آزاد جهان خواهد شد. دليل انزجار ما اين است كه ما كه خودمان آمريكا را در سختترين لحظات تاريخش حمايت كرده بوديم، واكنون نمىتوانيم باور كنيم كه كشور شما كه قبل از انقلاب فرانسه با بيانيه استقلال توانست به جهان پيامى محسوسى از عدالت، آزادى، دمكراسى و احترام به حقوقبشر را بدهد، اكنون چگونه توانسته با پنهان كردن سر خود در زير شن، دستان خود را از آلودگى به خون كسانى كه خواهان آزادى از دست يك رژيم ارتجاعى هستند بشويد.
رژيمى كه مخالفان خود را زندانى مىكند و به قتل مىرساند و برخى را مجبور به فرار از كشور خود مىنمايد.
رئيس ليگ حقوقبشر ايتاليا در نامه خود به سفير آمريكا در ايتاليا مىافزايد:
ما براى نجات اشرف صداى خود را بلند نموده و دست كمك به سوى هر ارگان بينالمللى كه در زمينه تعادل در جهان وزنهاى به حساب مىآيد دراز مىنماييم. هم اساسنامه ما وهم وجدان ما، ما را مجبور مىسازد كه از زندگى و آزادى انسانهاى بيگناه دفاع كنيم. ما از شما بهعنوان بالاترين مقام نمايندگى آمريكا كه مهمترين قدت جهانى است، مىخواهيم كه در اين راه ما را يارى رسانيد.
ما خواهان قطع هرگونه حملهاى به اشرف هستيم كه از28 ژوئيه در معرض حمله و محاصره قرار دارد، و تاكنون دهها قربانى و كشته داده و اماكن آنها منهدم شده است. حتى اجازه ورود مواد غذايى و دارو داده نمىشود.
ما از شما مىخواهيم كه اشرف و املاك آن از طرف سازمان ملل بهعنوان منطقه آزاد شناخته شود.
ما خواهان برچيده شدن سريع محاصره اشرف و بازگشت به زندگى عادى در آنجا مىباشيم.
ما درخواست مىكنيم كه هرچه زودتر صدها تن از مجروحين كه حال بسيارى از آنها وخيم است و در اعتصاب غذابهسر مىبرند به بيمارستانهاى مجهز جهت معالجه اعزام گردند و حفاظت آنها بايد تحت نظر صليب سرخ بينالمللى وايالات متحده آمريكا تامين گردد.
ما همچنين خواهان اين هستيم كه از اجراى تفاهم بين دولت عراق و احمدىنژاد كه اخيرا هشدار داده بوديم جلوگيرى بهعمل آيد. بر اساس اين تفاهم نه تنها اشرف را مىخواهند منهدم سازند بلكه مىخواهند ساكنان آن را به رژيم ايران تحويل دهند كه به اين ترتيب زندان و شكنجه و اعدام در انتظار آنها خواهد بود. ما خواهان اين هستيم كه ايالات متحده آمريكا تحت نظارت سازمانهاى بينالمللى در شهر اشرف يك پايگاه نظامى مجهز براى دفع هر خطرى در جهت دفاع از اين محل و ساكنان آن ايجاد كند تا بدين ترتيب آزادى عمل و استقلال آنها مجددا برقرار گردد.
جناب سفير،
از شما تقاضا داريم كه اين درخواستهاى ما را به دولت خود انتقال دهيد. دولتى كه امروز بيشتر از ديروز اميد به يك آينده بهتر را نزد جهانيان زنده و روشن مىسازد.
خانم سفير اليزابت ال ديبل،
از وقوع حادثهاى كه در مرز ايران وعراق در حال اتفاق افتادن است بسيار متاسف و نگرانيم. شهر اشرف همانطور كه شما بهخوبى مىدانيد، شهرى كه سمبل مقاومت ايرانيان در برابر رژيم خونخوار ملاهاست (كه توسط احمدىنژاد ديوانه اداره مىشود)، هزاران نفر از پناهندگان مقاومت در مقابل ديكتاتورى و بنيادگرايى، چند روزى است بهدستور دولت عراق و توسط نيروهاى نظامى ان، مسلح به همه چيز، در معرض حمله و كشتن، ناپديد شدن، دستگير شدن و بدين ترتيب در معرض از بين بردن كامل هستند. تنها گناه آنها اين است كه در عراق هستند و در انتظار رفتن به ايران مىباشند تا بتوانند بهطور آزاد و سازمانيافته زندگى كنند.
جناب سفير،
بر اساس اخبارى كه از اين منطقه مىرسد، فاجعه اشرف درحالى اتفاق مىافتد كه ايالات متحده ناظر صحنه است. ايالات متحدهاى كه با خروج عجولانه از آن منطقه ريسك تكرار يك تراژدى را عملى مىسازد.
جناب سفير،
تمامى اين مسائل باعث انزجار ما و انزجار وجدانهاى آزاد جهان خواهد شد. دليل انزجار ما اين است كه ما كه خودمان آمريكا را در سختترين لحظات تاريخش حمايت كرده بوديم، واكنون نمىتوانيم باور كنيم كه كشور شما كه قبل از انقلاب فرانسه با بيانيه استقلال توانست به جهان پيامى محسوسى از عدالت، آزادى، دمكراسى و احترام به حقوقبشر را بدهد، اكنون چگونه توانسته با پنهان كردن سر خود در زير شن، دستان خود را از آلودگى به خون كسانى كه خواهان آزادى از دست يك رژيم ارتجاعى هستند بشويد.
رژيمى كه مخالفان خود را زندانى مىكند و به قتل مىرساند و برخى را مجبور به فرار از كشور خود مىنمايد.
رئيس ليگ حقوقبشر ايتاليا در نامه خود به سفير آمريكا در ايتاليا مىافزايد:
ما براى نجات اشرف صداى خود را بلند نموده و دست كمك به سوى هر ارگان بينالمللى كه در زمينه تعادل در جهان وزنهاى به حساب مىآيد دراز مىنماييم. هم اساسنامه ما وهم وجدان ما، ما را مجبور مىسازد كه از زندگى و آزادى انسانهاى بيگناه دفاع كنيم. ما از شما بهعنوان بالاترين مقام نمايندگى آمريكا كه مهمترين قدت جهانى است، مىخواهيم كه در اين راه ما را يارى رسانيد.
ما خواهان قطع هرگونه حملهاى به اشرف هستيم كه از28 ژوئيه در معرض حمله و محاصره قرار دارد، و تاكنون دهها قربانى و كشته داده و اماكن آنها منهدم شده است. حتى اجازه ورود مواد غذايى و دارو داده نمىشود.
ما از شما مىخواهيم كه اشرف و املاك آن از طرف سازمان ملل بهعنوان منطقه آزاد شناخته شود.
ما خواهان برچيده شدن سريع محاصره اشرف و بازگشت به زندگى عادى در آنجا مىباشيم.
ما درخواست مىكنيم كه هرچه زودتر صدها تن از مجروحين كه حال بسيارى از آنها وخيم است و در اعتصاب غذابهسر مىبرند به بيمارستانهاى مجهز جهت معالجه اعزام گردند و حفاظت آنها بايد تحت نظر صليب سرخ بينالمللى وايالات متحده آمريكا تامين گردد.
ما همچنين خواهان اين هستيم كه از اجراى تفاهم بين دولت عراق و احمدىنژاد كه اخيرا هشدار داده بوديم جلوگيرى بهعمل آيد. بر اساس اين تفاهم نه تنها اشرف را مىخواهند منهدم سازند بلكه مىخواهند ساكنان آن را به رژيم ايران تحويل دهند كه به اين ترتيب زندان و شكنجه و اعدام در انتظار آنها خواهد بود. ما خواهان اين هستيم كه ايالات متحده آمريكا تحت نظارت سازمانهاى بينالمللى در شهر اشرف يك پايگاه نظامى مجهز براى دفع هر خطرى در جهت دفاع از اين محل و ساكنان آن ايجاد كند تا بدين ترتيب آزادى عمل و استقلال آنها مجددا برقرار گردد.
جناب سفير،
از شما تقاضا داريم كه اين درخواستهاى ما را به دولت خود انتقال دهيد. دولتى كه امروز بيشتر از ديروز اميد به يك آينده بهتر را نزد جهانيان زنده و روشن مىسازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر